Patawarin ang albularyo, sabihin na baka ang kanyang danas ay sapat na rason. Patawarin ang anito, masdan ang kanyang kayumangging balat na kawangis ng iyo. Tignan ang kanyang pag-upo at tanungin ang sarili kung nararapat siyang sambahin. Patawarin ang dugo ng isang tupa, na natuyo sa isang puting trapal. Pagbigyan ang mga ngiping nangitim. Pagbigyan ang mga kamay na hindi makayakap. Pagbigyan ang mga sundalong itinaas ang kanilang mga baril tungo sa kulay-abong langit. Pasensyahan ang mga taong tumingin pataas ng isang beses at hindi na muli. Pasensyahan ang tila pa-irap na paglaho ng araw. Pasensyahan ang mga mata na anino lang ang nakikita. Ang mga lalaking pinalilibutan ang mga babae ng kanilang silweta. Ipawalang-sala ang mga paang hindi nahugasan. Ika nga nila na ang dumi ang nagsasabing nararapat silang maging itim. Ipawalang-sala ang mga katawang tinakpan. Sabihin na ang hugis ng tela’y nilalantad ang kamangmangan ng tauhan. Ipawalang-sala ang mga birheng hindi dumugo sa kanilang unang gabi. Patawarin ang sarili; ang mga butas sa iyong mga palad. Ang mga pagkakataong sinisilipan mo ito, para lang makita ang puting mga mata ng isang bulag na ―bata.