Nagtindog ang kongregasyon, kag abi ko nagbalik na si Kristo kag nagalakat sa tubi. Sangka duog lang ang ila ginatuluk, ang tabok sang lawod, kag ang baroto nga nagapadulung. Masilak ang adlaw. Matin-aw ang tubi. Nagbunggo ang ulo sang baroto sa punta sang latayan nga kahoy nga naghakus naman diri. Paghidait, iya patimaan. Ang kongregasyon naghatag na sang ila halad— bayad sa pagtabok sang ila mga lawas kag kalag. Ang iban naman ang nagbaton sang nanarisari nga pagkaon pangontra gutum pagkakaron: SkyFlakes, dulsi, cup noodles, tinapay, may yara man nagpabaylo sang sarguelas kag indian mango. Ang iban sa mga nagdul-ong nagapakighambal pa sa mga malakat, luyag makita hasta sa katapusan ang pagbiya; ang iban naman ang nagapungko sa handong, hipuson kag nagaisahanon, pagkatapos ginbayaan na sang nagdul-ong. Ako naman nga bataon ang pang-edaron ang indi makahibalo sang nagakaangay nga buhaton, amo nang-alihid na lang ako sa baybayon, naghikap sang baybay, sang balas, nagpungko sa handong, nagpanilag sa kongregasyon. Sa madugay nga tinion. Masilak ang adlaw. Matin-aw ang tubi. Sa kadugayon, ang mga tudlo sang kapitan naghatag na sang senyas, sang iya bendisyon. Nag-amat-amat na saka ang kongregasyon. Nanguros anay antes magpalalatong. Gintsekyar ang mga bag, bulsa; ginsegurado ang mga dalal-on. Gintawag ako sang akon amay nga yara sa idalum sang balagon nga roma, ginpamangkot kon kompleto na ang akon mga dala. "Huo, Pa." Wala gid ako sang kalimtan. Dal-on ko ini tanan, ini tanan-tanan.